سلام دوستان این یکی از شعرهای خودمه راستش نمی خواستم شعرهام را تو وبلاگم بزنم اما حالا که اصرار دارید فقط یه دو بیتی
((زبانت را غلافش کن به زیر سم دندانت که آن افعی بی پروا زند نیشی به یارانت
برآن زخم جگر سوزش دوا نبود طبیبی را چرا با لحظه ای غفلت برنجانی حبیبی را؟))
( نی )
چه کنیم خراب رفیقیم اینم یه دوبیتی دیگه
((ای ساز نسازی که به هر ساز بسازی تو نسازی سازی چه بسازم که به سازش تو بسازی))
(( گر ساز بسازی تو به هر ساز نسازی هفت دور به امر سخن خویش بسازی))
(نی)
|